Beste inwoners,
Al jaren is er discussie over het bebouwen op het werkeiland.
Onze partij is altijd tegen geweest, ook tijdens onze periode dat we in het college mee deden. (duaal)
Wel moest er een uitkomst komen op een raadsvoorstel. Dit werd toen door de meeste partijen teruggegeven om een onderzoek te doen naar de mogelijkheden om te stoppen met de bouw. En het raadsvoorstel werd aangehouden.
De fractie voorzitters van GL en VVD gaven onder uit de kast over de onderhandelingen naar het college dat dit allemaal niet goed was en waren nog net geen criminelen.
Ze wisten alles beter en ze konden het zelf 10 x beter. Echter met portefeuilleverdeling, waren zij wel zo slim om het dossier aan een collega te geven.
Maar nu, zie hierbij een brief van een inwoner en daar zit best wel een kern van waarheid in. Belangrijkste reden en daar moeten we nuchter en eerlijk over zijn is natuurlijk het uitzicht van de bestaande bouw.
Maar om het eiland echt de erfgoed status te geven van de Heer Kruis is er een oplossing volgens Leefbaar!
Als de ontwikkelingen aan de kust bij Bataviastad en haven doorgaan. Dan komt daar een vernieuwd Museum. Dan is daar geen plaats meer voor de Cantine aldaar.
Hoe mooi zou het zijn als deze teruggeplaatst wordt op de originele plek. Daarom heen mag de ontwikkelaar laagbouw maken.
Hiervoor gaan wij een motie indienen en ik ben ervan overtuigd dat de VVD en GL deze gaan steunen. En dat dit een positief advies krijgt van het college.
Want tijdens de onderhandelingen over het raadsakkoord was er geen 1 partij die iets over dossiers van het werkeiland en flevogolfresort wilde opnemen.
Zie hieronder de mail die wij kregen als raadsleden.
Lieve mensen, medebewoners van ons “dorp” Lelystad en van een stukje 0er-Lelystad, ons “Werkeiland”.
Ons Werkeiland is een deel van de dijk die de polder Flevoland omsluit en een barrière vormt om het water van het Marker- en IJsselmeer buiten te houden. Een nietig stukje grond vergeleken met de massa’s water rondom. Die nietigheid zal alleen maar toenemen door de aanwakkerende klimaat veranderingen.
Het verschuiven van onze zomers en winters, waarbij de zomers heter en winters warmer worden, de stormen heftiger en natter. IJsmassa’s over de hele wereld smelten versneld weg, wat een verhoging van het waterpeil van de oceanen wereldwijd oplevert (dus ook grote risico’s voor ons “lage” land zullen mee brengen, en zeker ook voor onze polders).
Nederlanders staan bekend als vechters tegen het water en het bouwen van dijken. Deze eeuwenoude ervaring leverde de gedachte op, en regel, dat op dijklichamen niet zwaar gebouwd kon en mocht worden. Kijk naar die schitterende oudere dijkwoningen langs onze rivieren. Zij zijn “tegen” de dijk gebouwd en niet er “op”.
Een dijk is een kunstwerk (kunstmatig aangelegd) die boven het maaiveld uitsteekt. Daardoor is er een verschil ontstaan tussen het grondwaterpeil in de polder en die van het dijklichaam en zal ons grondwater langzaam wegvloeien richting het peil van de lager gelegen polder. Volgens dezelfde wetmatigheden zal het water van het Markermeer ons dijklichaam (van het Werkeiland) binnen vloeien.
Een eeuwig doorgaande beweging die nu tot een zekere toestand van rust is gekomen. Daarbij geholpen door de dieselpompen van het gemaal wanneer te veel water dreigt de polder binnen te stromen.
Dijken worden regelmatig verhoogd. Ons Werkeiland kan niet verder worden verhoogd. Daarom is er een betonnen muur langs het water opgetrokken. M.i. een bruikbaar alternatief, maar geen definitieve.
Al langere tijd worden woningen gebouwd op onze dijklichamen. Bataviahaven en de verbinding naar het Werkeiland zijn daar voorbeelden van. Discussies over landschappelijke schoonheid en veiligheid worden niet of eenzijdig gevoerd. Met gevolg, dat de monstrueuse massaliteit van de “kastelen” maar één enkel voordeel hebben opgeleverd, en wel dat het aantal eenheden woningen (appartementen) per eenheid bouwgrond relatief groot is.
Grote winst voor de kapitalisten project-ontwikkelaars, kleine winst voor onze gemeente !!
Voor ons Werkeiland staan ook grootse bouwplannen op stapel waarbij naast het bestaande, protserige, monstrueuse appartementen complex (de Cornelis) nog eens twee complexen, even monstrueus en lelijk, langs de kade gepland staan. Voor ons eilandbewoners vormen deze kolossen een betonnen muur waar achter ons uitzicht bijna totaal verdwenen zal zijn.
Vanaf het begin van ons werkeiland is laagbouw gehanteerd om de belasting van het dijklichaam niet te zwaar te laten zijn.
Onze Pioniers hadden in de gaten dat zware constructies op het bestaande dijklichaam niet verantwoord waren. Bij de bouw van het sluiscomplex is daar ook rekening mee gehouden.
De zware constructie van de sluis en machinekamer steunen dan ook op de vaste bodem van de polder en niet op het dijklichaam.
De bestaande lichtere laagbouw (hout- en steen) op het Werkeiland werd en wordt op een gewapende betonnen plaat gerealiseerd zonder heipalen als ondersteuning, waardoor de structuur van ons dijklichaam niet kan worden aangetast.
Het is dan ook te bizar voor woorden om toch zeer zware hoogbouw te plannen op plaatsen die grote risico’s voor onze dijklichamen kunnen opleveren. Zeker op midden lange tot lange termijn.
Natuurlijk is wonen langs de kust heel aantrekkelijk. Dat hebben de project-ontwikkelaars al lang geleden onderkend en gezorgd dat vele percelen jaren geleden al in hun handen kwamen. Daarbij werd en wordt risico-mijding ondergeschikt gemaakt aan winst-maximalisatie.
De risico’s van verzakking van ons dijklichaam door deze monsterlijk zware betonnen complexen, en de noodzakelijke fundering middels heipalen dan wel boringen, wordt nergens serieus benoemd en zeker niet met de bewoners van het Werkeiland gedeeld.
Een ander, m.i. even belangrijk argument is het volgende. Voor onze kust werd en wordt nog steeds grond en zand opgebaggerd t.b.v. o.a. de constructie van de Marker wadden. Tot laat in de nacht horen wij regelmatig de zware diesels van de baggerschepen hun werk doen. Door dit baggeren ontstaan diepe putten die het natuurlijke evenwicht van de grondwaterstromen verstoren. Dit geldt ook voor het dijklichaam van ons Werkeiland, wat nergens vermeld wordt in de nieuwe bouwplannen.
Opnieuw grote risico’s.
Ik stel dan ook voor dat opgehouden wordt met deze bouwplannen van monstrueus grote en zware complexen. Ons Werkeiland is mede gebouwd door de “Pioniers” dijkbouwers en grondwerkers die in barakken woonden en leefden. Een deel van deze oorspronkelijke barakken bestaan nog steeds en vormen een belangrijk deel van het karakter van dit Werkeiland. Bouw woningen voor de opvolgers van de “Pioniers”. Kleiner, gezelliger en betaalbaar. Rekening houdend met de niet te stuiten klimaatveranderingen.
Het kan heel goed waarbij het Werkeiland haar karakter zal behouden en een zekere veiligheid voor de toekomst kan worden gegarandeerd. De Cantine zou dan ook teruggezet kunnen worden.
Hoe lang is het geleden dat de ontwikkelaar deze percelen heeft bemachtigd ? (10 tot 15 jaar ?)En op welke manier ? Bij de bouw van de Cornelis, het eerste perceel, was sprake van vier woonlagen en een ondergrondse parkeergarage. Het zijn uiteindelijk vijf woonlagen geworden met een parkeergarage die absoluut niet ondergronds gesitueerd is. Nu zijn er plannen om nog twee complexen te bouwen analoog aan de eerste en een aantal vrijstaande woningen bestaande uit drie woonlagen.
Een complex welke totaal niet past bij het karakter van ons Werkeiland. Natuurlijk heeft de ontwikkelaar een juridisch voordeel en zal daar wat aan gedaan moeten worden, maar de houding van de ontwikkelaar geeft ons het gevoel dat hier iemand bezig is een zo groot mogelijk slaatje uit te slaan. Alternatieve percelen worden afgeslagen, een miljoenenboete geeist en een toezegging van de gemeente om minstens honderd woningen te mogen bouwen in de gemeente.
Zaken die ons vertrouwen in deze ontwikkelaar nog dieper laten zakken, los van de vraag of de ontwikkelaar alle technische, juridische en organisatorische capaciteiten in huis heeft om haar plannen correct te realiseren.
Onze grote angst voor de bouw van deze massale en zware betonnen constructies op onze kwetsbare Werkeiland zit in de onvoorstelbaar grote kracht van grondwaterstromen. Zie het effect daarvan in de constructie van het aquaduct in het Prinses Margriet kanaal in Friesland. Grote loodzware betondelen worden uit hun verband geperst door het grondwater ondanks de meervoudige steun en fixatie met behulp van diepe heipalen.
Laat het gezonde Lelystadse verstand prevaleren boven dat wat nu door Levago wordt getoond.
In Liefde en Vrijheid.
Dick Galis.
M O T I E Leefbaar Lelystad
VREEMD AAN DE ORDE VAN DE DAG
Datum raadsvergadering: 21 februari
Onderwerp Werkeiland
De raad van de gemeente Lelystad in vergadering bijeen,
Constaterende dat:
Er al jaren gesproken wordt met de ontwikkelaar van Levago en we nog niet erg opschieten.
Kijkende naar de ontwikkeling van Batavialand en de invulling van de ruimte aldaar, Het zeer logisch is om de kantine terug te plaatsen op de originele locatie.
Overwegende dat:
Er nog steeds geen overeenstemming is.
Wij vinden dat het college met het berekende bedrag van Cloudemans er moet uitkomen met een extra tot een maximumbedrag (geheim).
Roept het college op:
Om zo snel als mogelijk te gaan onderhandelen om de Kantine te verplaatsen van de huidige locatie naar het Werkeiland. Zodat het ook echt de erfgoed status krijgt
En gaat over tot de orde van de dag.
Ondertekenaar(s)
Leefbaar Lelystad
Jack Schoone